Zijn afstudeerhoogleraar prof. Rob Munnig Schmidt, schreef het volgende over hem:

Johan is een typische topstudent van het goede soort. Daarmee bedoel ik dat hij niet alleen maar hard studeert of gewoon heel slim is maar beide eigenschappen combineert met een grote technisch-wetenschappelijke interesse, nieuwsgierigheid en een uitermate prettige persoonlijkheid.
Zijn bachelor heeft hij cum laude met zeer hoge cijfers nominaal gehaald en is op basis van deze resultaten toegelaten in het “honours track” programma voor de masterfase waarbij hij een half jaar extra vakken mocht volgen. Ook hierbij heeft Johan niet geschroomd zeer moeilijke vakken op het gebied van electromagnetisme en electronica te volgen welke normaliter alleen voor gespecialiseerde studenten in dat vakgebied toegankelijk zijn.
Ik heb Johan persoonlijk in de minor van de Bsc fase leren kennen en op basis van die contacten heeft Johan besloten in mijn sectie af te studeren. Het afstudeeronderwerp betrof een ontwerpopdracht voor een haptische “master device” dat bedoeld is als gereedschap voor een instrumentmaker bij het assembleren van miniatuur onderdelen door middel van een “slave-robot”. Voor haptisch gebruik is terugkoppeling van de kracht van de “slave” naar de instrumentmaker nodig om hem het gevoel te geven dat hij met een groter object te maken heeft. Dit is te vergelijken met een operatierobot waarbij de chirurg voelt wanneer de robot door bepaalde weefselgebieden snijdt. Essentieel is bij het ontwerp van de “master” dat deze zo licht mogelijk is en zo natuurgetrouw de krachten doorgeeft. Deze afstudeeropdracht vond plaats binnen een door MicroNed gesteund onderzoek dat geleid werd door een staflid met twee promovendi, een voor de “master” en een voor de “slave”.
De promovendus voor de “master” is een zeer wiskundig onderlegd wetenschapper die in de kinematika uitblinkt maar in de technische realisatie minder goed uit de verf komt. Om die reden heeft Johan de opdracht gekregen om samen met een andere zeer goede student (Oscar vd Ven, zie hieronder) een “master-robot” te ontwerpen waar de kinematische principes van de promovendus in worden gerealiseerd.
Om die reden bestaat het afstudeerwerk dan ook uit twee rapporten. Het eerste rapport, “Specifications and first analysis of the PentaGriph robot” is samen met zijn collega geschreven waarna Johan zelf een deel van het totale ontwerp voor zijn rekening nam wat uitgewerkt is in een separaat afstudeerrapport.
Het is belangrijk op te merken dat het verantwoordelijke staflid vanaf vrijwel het begin van het afstuderen niet meer betrokken is geweest bij het werk omdat hij naar een andere werkkring is vertrokken.
Ook de promovendus had weinig tijd noch expertise voor de begeleiding dus het werk is samen met de mede-student geheel zelfstandig uitgevoerd. Onder druk van een vooraf vastgestelde afstudeerdatum is de nadruk gelegd op de realisatie van het ontwerp en is daardoor het afstudeerrapport niet gecorrigeerd door enige begeleider.
Dit afstudeerrapport is dus eigenlijk nog maar een concept dat hier en daar best wel wat schoonheidsfoutjes heeft maar een ongeflatteerd beeld geeft van de kwaliteit van het werk van Johan.
Johan is met dit afstudeerwerk als geheel “Cum Laude” afgestudeerd en is inmiddels werkzaam als promovendus binnen mijn sectie.
Hij is naar mijn mening een uitstekende kandidaat voor de Ufd prijs voor beste afstudeerwerk.